Zondag 27 november verzamelde een select groepje Hellingers zich weer bij de loods om in alle vroegte te vertrekken richting Eindhoven. Op deze dag stond de Beatrix Winterrace op de planning waarmee het roeiwedstrijdseizoen afgesloten wordt. En sinds een paar jaar doen wij daar trouw aan mee. Net na de Lingebokaal nog een keer alles geven en kijken of na al dat trainen en analyseren je je nog een keer kan overtreffen.De wedstrijd is ook hier een achtervolgingsrace over 6 km voor alle nummers. En wij waren dit jaar vertegenwoordigd met een heren dubbel 2, (Bas Kamminga en Rinke Wesseling), een dames skiff, (Anja van Blokland) en een Mix C4, (Anja van  Blokland, Rinke Wesseling, Erika Hendriks, GijsJan van Blokland en Bas Kamminga als stuur). Helaas ontbrak dit jaar de dames 4x van Marloes, zij konden geen stuur vinden en moesten zich op het laatste moment terugtrekken.Verder werden we vergezeld door de trouwste supporter van de Helling, Judith Kunst, die al menig wedstrijd met haar fiets gevolgd heeft net als deze keer weer. En aangezien tijden kunnen keren, want liep de bouw van het kanaal destijds vertraging op door de Belgische afscheidingsoorlog. Ook dit jaar konden we weer op een grote delegatie Belgische supporters langs de waterlijn rekenen die ons naar de finishlijn schreeuwden.

In de eerste heat gingen Bas, Rinke en Anja van start. Rond 11.00 uur stapte zij in hun boten om op een rustige zondagochtend op te roeien richting de start.

Eerste blik voor Rinke en Bas

In de dubbel 2 werden de afgelopen wedstrijden nogmaals doorgelopen. Wat ging er zo goed in Tilburg tijdens de Moordregatta en wat lukte er niet helemaal tijdens de Lingebokaal. Onze conclusie, rustig oprijden en het vasthouden aan een slagtempo van 24 slagen/minuut. Dit ging goed in Tilburg maar lukte helaas niet in Leerdam waardoor we toch net iets minder snel waren dan gehoopt. Dit keer moest er meer inzitten, die 6km moesten we kunnen halen in een tijd tussen de 24 en 25 minuten. Het water in Eindhoven staat bekend als zwaar water, smal en ondiep, maar het weer was rustig en doordat het kanaal dieper ligt, heb je geen last van wind.

Achter de startlijn snel de concurrentie inschatten, een team van TOR zag er erg bedreigend uit en verder startte achter ons een team van Daventria met op slag Theo van den Broek. Bekend van SaarRowingCenter en volgende week te gast als onze roeicoach. Tevens nog twee teams uit Brugge (België) voor ons, waar we kostte wat kost van moesten winnen (kom gerust eens vragen waarom).

Eindelijk was daar dan onze start en begonnen wij gretig aan onze eerste kilometers. In een mooi rustig tempo konden we lekker hard doortrappen en hadden we snel de gang erin. Aangezien het nogal ondiep is zouden we proberen zoveel mogelijk in het midden van het water te blijven zodat we minimaal last zouden hebben van zuiging (wat een remmende invloed heeft). Maar al snel liepen we in op onze voorligger en moesten we toch een kant kiezen om er voorbij te gaan. Waar de Lek lekker breed is, is  het kanaal dat niet en dan wordt elkaar passeren toch een hele uitdaging. Precies in ons inhaalmanoeuvre zaten we iets te dicht langs de kant en raakten we net met de riemen de enige rietkragen op het hele kanaal. Snel corrigeren, een kort opzetje en nog iets meer op de benen om vooral niet achterop te komen. Gelukkig waren we net op tijd de tegenstanders uit Brugge voorbij en mochten we als eersten onder de brug door. Ai een tweede stuurfout ook hier net iets te dicht op de pijlers. Dus nog maar een keer een opzetje en weer terug op snelheid met de Jopie. 

De volgende tegenstanders waren in het vizier maar, helaas konden we ze niet passeren voor de volgende brug en moesten we hen daar voor laten gaan en even rustig aan doen. Dan maar een aanval na de brug, De tweede ploeg uit Brugge nam netjes de buitenbocht waardoor wij mooi naar binnen konden steken. Maar ai een dames 4 zat ook aan stuurboordzijde en werd nu door het team uit Brugge en door ons opgelopen.  Dus helaas weer even inhouden want 3 boten kunnen hier echt niet naast elkaar. Nadat onze tegenstanders de dames 4 voorbij waren maakten ze wederom netjes ruimte en konden wij flink aanzetten en werd ook het tweede Belgische team geklopt. Nu nog de laatste 2 km en dan waren we er, in deze laatste kilometers wisten we nog 1 dames 4 voorbij te komen en persten we in de laatste meters al onze kracht uit op het voetenboord om in een tijd van 24:48.92 over de finish te komen. Deze tijd bleek later goed voor de eerste plaats en behaalden wij na een jaar van intensieve inspanningen ons eerste blik in de dubbel 2.

Anja zit haar concurrente op de hielen

Ook van start in de eerste heat was Anja in haar skiff Tove, 6km op geheel eigen krachten. Gelukkig weer onder begeleiding van GijsJan en aangemoedigd door Judith. In dezelfde heat, met haar directe tegenstander van Daventria net voor haar, ging Anja als laatste van start, inmiddels beknijst met hoe ze haar wedstrijden moet opbouwen. Hier haar verslag:

Anja: "Ik vond het een zware wedstrijd. Het was een saai parcours met door de ondiepte zwaar water. Maar wel een overzichtelijke route met twee bruggen en een paar bochten. Oproeien ging lekker, rustig aan gedaan met een paar opzetjes om de snelheid te testen. Even de concurrentie bekeken, veel een stuk jonger en de enige andere F was een zeer ervaren skiffeuze. Dus uitdaging genoeg. Als een na laatste in het D1X veld gestart, de jongedame achter me ben ik lang voorgebleven en passant nog op een paar  D1X ‘en ingelopen. De andere F blijf ik aardig bij. Met een wat lichtere afstelling en een 28/min slagtempo bleef Tove lekker lopen. De brugjes kwam ik dankzij de instructies van Judith en Gijsjan goed door en toen kwam de laatste kilometer. Ik dacht alleen maar aan tempo hooghouden, halen afmaken, compact blijven, rust in de recovery, kortom "fris en fruitig" houden terwijl mijn hele lijf aan het protesteren was. Ik hoorde van de kant  "nog 500 m, 300 m, 100m en  5,4,3,2 halen, nog eens 2" (Dr in de natuurkunde en niet kunnen tellen) en toen "TOET" en ik was er. Pas toen ik uitstapte voelde ik hoe hard ik geroeid had. Helaas de andere F net 5 sec uit laten lopen wat het blik gekost heeft. Toch was ik zeer tevreden over het verloop van de race en hoe de techniek tot het eind op peil bleef."

Uiteindelijk kwam Anja met een tijd van 30:22.72 over de finish. Dit was net 5 seconden minder snel dan haar directe tegenstander en goed voor een tweede plaats. Overall werd Anja 13de van de 90 deelnemers!!

Naar een baanrecord in de C4x

In heat 2 gingen we nogmaals van start in een Mix C4, onder de noemer ‘we zijn er toch’. We hadden GijsJan en Erika bereid gevonden om met ons mee te doen en Bas zo gek om ons te sturen. Aangezien Anja en Rinke de eerste heat nog in de benen hadden mochten zij light oproeien en deden Erika en GijsJan het echte werk. Judith gaf ons nog wat aanwijzingen vanaf de kant en zo moesten we toch kunnen winnen. Euh… om te kunnen winnen heb je minimaal 1 tegenstander nodig en die was er niet. Dan gaan we voor het baanrecord. Deze stond op 28:29.9 geroeid in 2015 door een team van Beatrix. 

Achter de startlijn alom ontspanning, Anja zag zelfs nog tijd om een stukje te breien, wat een roeier al wel niet allemaal doet om de tijd te overbruggen. Eindelijk mochten we van start en met een fors tempo ploegden we door het Eindhovensch Kanaal richting de finish. Ons tempo wat we vooraf hadden bepaald zou 23 a 24 zijn. Uiteindelijk werd dit een tempo rond de 26. Bas stuurde ons strak door het kanaal en wist ons behendig langs twee dames skiffeurs te sturen. Alhoewel 1 dame vond dat het toch wat lang duurde, sorry de Corona is nu eenmaal niet de lichtste en tsja soms duurt het dan wat langer. En na flink op de benen te hebben gestaan slaagden we in onze missie en werd er een nieuw baanrecord neergezet van 28:07.82. Deze tijd was zelfs bijna 1 minuut sneller dan de heren C4. Benieuwd hoelang het baanrecord op onze naam blijft staan.

Voldaan

Al met al was het weer een geslaagde dag en vertrokken we moe maar voldaan huiswaarts