Vroeg in de morgen lag de haven er nog rustig bij, maar uit het clubhuis van de Helling klonk luid de roep van de Koekoek: Overal, overal, overal. Onder het genot van een borreltje werd en het palaver van de Papklokkenrace afgesloten met het zingen van het Kuilenburgs volkslied.

Voorzien van de nodige uitleg over het bijzondere karakter van het zeilen op de rivier, dreven de eerste boten de haven uit op naar de start van deze vijfde editie van dit nazomerse evenement. Het weer was redelijk aangenaam ondanks de zeer hoge luchtvochtigheid waardoor alle dekken kletsnat waren. Helaas hingen de vlaggen in de haven een beetje troosteloos naar beneden. Wat later dan gepland werd het startschip naar zijn positie gevaren en gelukkig kwam er toch net op tijd een rustig windje opzetten.

De eerste start was voor de eenheidsklasse: de Sailhorse. Beetje ongewone start bijna voor de wind. De spinakers wilden met de beperkte windkracht maar matig bollen dus het duurde ook wel even voordat de sailhorses uit beeld verdwenen. Dat gaf mooi de gelegenheid om op het startschip nog even te wennen aan de juiste volgorde van starten en na nog wat uitstel was het de beurt aan de open meermansboten. De grootste klasse startte als laatste, in deze editie was dat de kajuitklasse, niet in het minst dankzij ruime belangstelling van onze zustervereniging uit Wijk bij Duurstede.

In de kajuitklasse waren de laatste weken nog wat mutaties voorgevallen. Allereerst is de befaamde Emonsklasse, het duo van de 2 J’tjes, uiteen gevallen. Ik ben daar zelf schuld aan wegens het verkopen van de Jell. Gelukkig was de J-art wel van de partij en op deze eerste dag wist de familie Emons ook indruk te maken door als eerste er van tussen te gaan. Ze haalden maximaal profijt uit de Spinaker. Ik had gelukkig een plekje weten te veroveren op de Cato van Marcel en ik moest met lede ogen aanzien hoe mooi de J van ons vandaan gleed. Verder waren 2 debutanten aan de start: Monique Vermeulen die de overstap heeft gemaakt van de speedboot van de reddingsbrigade naar de Dehler White Flash. De tweede nieuwkomer heeft zijn de Sailhorse de Blauwlap verruild voor de blauwe romp van een Loper waar komende winter heel groot de naam Van Puffelen op geplakt gaat worden.

Voorafgaand had ik nogal lopen pochen dat we het toch wel aan onze stand verplicht waren om met de Winner 900 bij alle wedstrijden het parcours te verkennen en dat liep dus meteen al niet volgens plan. Gelukkig wist schipper Marcel het schip kundig achter de J-art aan te sturen en dankzij de juiste trim van grootzeil en fok en uitstekend teamwork, wisten we aan de wind na het ronden van de boei de J weer op zijn plek te wijzen: achter ons.

Beetje overmoedig begonnen aan de 2de race, dankzij een wat beroerde start en dapper verdedigen van de Neva van Sander Bekkers lukte dit truckje helaas in de 2de race niet meer zo goed. Net voor de finish had Sander nog wel eventjes op ons gewacht door zijn kiel op het zand te parkeren. Met dit leermoment op zak hebben we ons de 3de tot 5de race niet meer laten afremmen en zijn we, als aan onze stand verplicht, gewoon voor de rest uit gevaren.

Na 3 races zat het erop voor de eerste dag en was het tijd voor borrel, napraten en een welverdiend buffet wat iedereen zich goed liet smaken.

Op zondag ochtend was er eerst het befaamde Frühstück. Er waren in de vroege ochtend al flinke windstoten waargenomen, en het beloofde een winderige dag te worden. Ook werd het wedstrijdveld nog aangevuld met 2 extra deelnemers uit Wijk. Het bleef gelukkig de hele dag lekker waaien, een windje waar je prima op vooruit komt maar nog net niet hoeft te reven. Hoewel: ik heb toch met regelmaat schepen uit hun roer zien lopen bij de vlagen wind die we te verduren kregen. Na 2 inspannende wedstrijden was het tijd voor de gezamenlijke lunch. Dat wedstrijdvaren op de rivier zo zijn gevaren kent, werd helaas bij de 1de wedstrijd pijnlijk duidelijk doordat een val van een van de Sailhorses verstrikt raakte in een in tegengestelde richting varende kajuitboot. Gelukkig was de schade voor zover mij bekend, beperkt maar er was wel een nat pak te betreuren, en de regels schrijven voor dat betrokkenheid bij een aanvaring leidt tot een diskwalificatie voor die specifieke race.

Na de middagwedstrijd, waarbij wij helaas verstek moesten laten gaan wegens andere verplichtingen, was het nog gezellig naborrelen. De rekenmeesters hebben hun best gedaan om de uitslag van het weekend vast te stellen, welke vervolgens weer op onnavolgbare wijze door Gijs aan ons allen werd medegedeeld. De Papklok werd uitgereikt aan de winnaar van de grootste eenheidsklasse, al 5 jaar de Sailhorse klasse. Tim Hol had vorig jaar al even voor proef aan de klepel geslingerd en hij heeft de verwachtingen waargemaakt. Achteraf bleek er nog een klein vergissinkje in de uitslag van de kajuitboten te zitten waardoor er nog iets werd geschoven in de uitslag. Mooie foto’s en de uitslagen zijn te vinden op de website.

Met dank aan de organisatie voor weer een prachtig weekendje wedstrijdzeilen,

Bert Bramer

Foto's Papklokkenrace 2014 door Val van Dam