Hua Hin (Thailand) 27 februari 2015 (12°34′7″N 99°57′28″E)

Sawat-die Helling vrienden & Watersporters,

Bangkok het: bruist, is lawaaiig en stoffig, staat nooit stil, je ruikt de vreemdste geuren, is kleurrijk, 
beweegt, stoomt, geen stoep is er gelijk, je komt ogen en oren te kort. Je hebt het gevoel als of je op de kermis loopt. En … alles plakt!

En het belangrijkste: de Thai zijn zo verschrikkelijk vriendelijk. 

We zijn terug in het land van de Glimlach wellicht lukt het ons hier om een visum voor Myanmar te regelen. Bij welk bureautje we ook informeren                         
horen we te vaak.fff fronst men de wenkbrauwen: Not a good moment,      

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  
Ook in de krant lezen we dat de rebellen steeds vaker aanvallen uituitvoeren op het regeringsleger. Met als gevolg vele doden.

Een Thai maakte de volgende opmerking: Ja, je weet het maar nooit bij onze buren. 
Morgen grijpen de communisten er de macht.                                                             
Grappig, want nog geen jaar geleden pleegde het leger hier een coup en zijn nog steeds aan de macht!

Maar …ze blijven lachen!!

In Thailand eet je gewoon buiten op de stoep of op de hoek van de straat. 
Daar worden om een uur of zes ‘s avonds de kleine verplaatsbare restaurantjes neergezet.

 
De schipperse haar favoriete gerecht is Phat thai. 
Daar zit wel zo’n beetje alles in wat de kok in plastic zakjes aan zijn kar heeft hangen. 
In zijn wok gaan een varia aan groenten: boontjes, wortel, bamboescheuten, ui, ananas, paprika, taugé, een handje vol met kip en cashewnoten. 
En hup, een minuutje wik-wak-wok, en klaar is het.
Dit samen met een kommetje sticky rice en een ijskoud biertje uit de 7 Eleven, de lokale buurtwinkel waar je vaak bij op de stoep zit, 
en je eet je vingers erbij op! 
Echter, … toen ik haar de volgende ochtend wakker maakte en enthousiast begon te vertellen over dat we naar Chiang Mai konden reizen i.p.v. 
naar Myanmar… zag ik aan haar blik dat haar darmen de verbinding met de hersenschors compleet had verbroken.

Ja, we weten het. In dit soort landen heb je de kans dat je er tegen aanloopt: Buikloop.

Maar gelukkig hebben we voldoende Imodine pilletjes bij ons. 
Dat leek ons toch wat beter medicijn dan het drankje Cantelia Asiatica wat we op de markt konden kopen.

Chiang Mai ligt op ongeveer 1.5 uur vliegen noord van Bangkok, dichtbij de grens van China en Myanmar. 
In de bergen bij deze plaats leeft het bergvolk Padaung. Ook wel Karen of Longnecks genoemd en dit kleurrijke volk is ons reisdoel.
Het is een cultuur en een soort lichaamsversieringen die we absoluut niet kennen. 
Het dragen van de ringen vindt zijn oorsprong in verschillende oude verhalen. 
Mannen zouden hun vrouwen onaantrekkelijk willen maken voor mannen van andere volken en tijgers (gezonden door bosgeesten) zouden de nek van de vrouwen niet kunnen doorbijten. 
De Vrouwen dragen al vanaf het zesde jaar,vijf koperen ringen om hun nek. Naar mate de vrouwen ouder worden,komen er steeds meer koperen ringen bij
en wordt de nek als het ware uitgerekt.zou je denken. Dat is echter niet helemaal waar, want het schijnt dat schouders en ribben juist
naar beneden worden gedrukt.
Bij een volwassen vrouw is het gewicht van de ringen ongeveer 5 kilo!! En drinken gaat alleen nog maar met een rietje. Het is echt ongelofelijk wat we zagen. 

Terug in Bangkok vallen we op de 19e met onze neus in het Chinese Nieuw jaar. Het wordt het jaar van de Geit! Het is maar dat je het weet!
Op naar China Town voor de optocht en het afsteken van ongelofelijk veel en oorverdovend vuurwerk. Het gekke is wel dat de Chinezen dit overdag doen.
En ook hier in Thailand is de film “Vijftig tinten Grijs” in première gegaan. De media staat er bol van. 
En er wordt zelfs gesuggereerd dat er n.a.v. deze film een enorme vraag zal gaan ontstaan naar kinky touwwerk om thuis de vastbindscènes nog eens na te kunnen spelen.

En een Chinees zou geen Chinees zijn als hij daar geen handel inzag. 

En verdraait, we zagen er al een!

Vrienden, jullie zijn weer helemaal bij. 

Carla & Han
a/b Esperanza