Port  d’ Andratx  (Mallorca) 13 oktober 2016 (39.32.7 N 02.022.8 E)

Hola Vrienden en watersporters

Toen we de haven van Palma invoeren informeerden we bij de havenmeester of hij wellicht een ligplaats voor de Esperanza had. Want midden in de stad liggen en deze dan verkennen,dat leek ons wel wat.

Do you have a reservation? Excuse me? Yes, because we are totally booked!!  En Palma heeft meer ligplaatsen dan Enkhuizen en Medemblik samen!! 

We kregen de tip om de kust zuid af te zakken naar Puerto de Andratx en vandaar met de  bus Palma te bezoeken als echte toeristen!

We wandelen met een gids meer dan 2 uur door Palma en krijgen zo een hele brede  kijk op de stad  met zijn 410 duizend inwoners. Alles ligt dicht bij elkaar en heerlijk om per voet doorheen te struinen en je voelt je er snel thuis.

Vredige binnenplaatsen van mooie adellijke paleizen. Gezellige terrassen om te zien en gezien te worden. Fel verlichte markthallen, zonnige pleinen met schaduwrijke zuilengalerijen, zoals het prachtige Plaza Mayor met zijn kunstenaars.

En waar je echt niet omheen kunt is natuurlijk de kompleet uit de hand gelopen bouwwerk van de Kathedraal La Sue. De bouwers wisten echt niet wanneer ze moesten stoppen.

Het middenschip is 110 mtr. lang. Je zou er sprintwedstrijden in kunnen houden. Wanneer de zon door het enorme glas-in-loodraam, met een doorsnee van 11,5 mtr schijnt, krijg je een prachtig kleurenspel. En we wisten echt niet dat Gaudi  ook nog kroonluchters heeft ontworpen.

Het was een heerlijke dag.

Echter, ’s avonds aan boord bleek dat een zakkenroller mij toch te pakken had genomen. Dat is ons in meer dan 13 reizen nog niet gebeurd en gaf ons een heel vervelend gevoel. Opeens was Palma niet zo leuk meer.

Torrevieja  (Spanje) 7 november 2016 (37.58.3 N 00.41.2W)

Het zeilseizoen loopt op zijn eind. Het wordt dus  langzaam tijd dat we richting onze overwinterplek gaan. De overtocht van Mallorca naar Ibiza was helemaal niks, een rommelige zee en een wind die niet weet wat hij wil.

Echter, volgens zo’n beetje alle windgoeroes zou er de volgende dag een geweldig weergat zijn met een mooie lopende wind voor de bijna 70 mijl naar het vaste land van Spanje.

Het klopte als een bus. Het was er een uit de folder. In het donker vertrokken en net voor schemer waren we binnen. Helemaal geweldig.

Bovenstaanstaande  is dus eigenlijk alles wat we van Ibiza hebben gezien. Maar volgend jaar doen we het uitgebreider.

In mooie dagtochten hoppen we de Spaanse kust naar het zuiden af. Bij Alicante gaan we, na meer dan 13 jaar de wereld rondzeilen, weer van het oostelijk naar het westelijk halfrond!!

Het plan was om in Cartagena te overwinteren maar hoe dichterbij we kwamen spraken we steeds meer zeilers die daar niet zulke beste ervaringen hadden gehad. Tja, wat te doen?

In Torrevieja ontmoeten we  zeilvrienden die we nog kennen vanuit de Carieb en zij gaven ons het advies: “Informeer hier eens naar de kosten.” Na enig onderhandelen kreeg de financiele directeur van de Esperanza een voorstel waar ze geen nee tegen kon zeggen.

Torrevieja, een mooie schone moderne en beschutte haven, met alle faciliteiten op de wal op loop afstand en waar het leven in de winter ook gewoon door gaat.

De zon schijnt hier nog uitbundig en met zo’n 23 graden is het nog prima terrassenweer. Het is wel grappig om de tegenstellingen te zien: de Spanjaarden flaneren in hun nieuw aangeschafte winterkleding over de boulevard en de nog weinige vakantiegangers dobberen in zee en hun kinderen bouwen zandkastelen!

Even van de hak op de tak. Anders denk je: “waar gaat dit over?”

Afgelopen voorjaar zijn we een maand in Mozambique wezen backpacken. In de maanden daarna hadden Carla en ik de zelfde vage klachten: hartkloppingen en een opgejaagd gevoel. Niet echt iets waar we de vinger op konden leggen.

Afgelopen zomer, bij ons bezoek aan de NL, zijn we daarmee het medisch circuit ingedoken.

Iedereen was geweldig behulpzaam. Echter, het werkte wel allemaal heel bureaucratisch en traag. In de 6 weken dat we er waren is het ons niet gelukt om alles te laten onderzoeken en bij een cardioloog aan het bureau te komen.

Terug aan boord zijn de klachten bij Carla zo goed als verdwenen. Bij mij bleef het maar zeuren. Wat te doen? Terug naar de NL en daar weer het circuit in of hier in Torrevieja naar een privé kliniek?

De stoute schoenen aangetrokken en dat laatste afgelopen maandag gedaan.

Bij de receptie uitgelegd wat er aan de hand was en dat ik graag een cardioloog wilde spreken.

Tijdens de 20 minuten wachten daarop las ik een brochure van de kliniek: Wij leveren “een state off the art”  medische zorg” Wow, ik ben benieuwd!!

De cardioloog luisterde en vroeg daarna, heb je al een inspanningstest gehad? Want daar kan ook veel uitkomen. Moet ik daarvoor een afspraak maken? Nee hoor, over 15 minuten is de apparatuur beschikbaar.

Bij een hoge inspanning bleek de bloeddruk toch te hoog. Dit zou veroorzaakt kunnen worden door een eventuele blokkade in de kransslagaders. De cardioloog stelde voor een  hartkatheterisatie te doen. We hebben deze week daarvoor nog wel ruimte! Je kunt hiervoor een offerte aanvragen bij de administratie. Het leek wel of we het huis wilden laten schilderen!! € 13.000,= Slik, laat ik dat nu net niet bij me hebben. De uitslag van de inspanningstest was al  onderweg naar onze zorgverzekeraar. 12 Uur later was er hun akkoord naar mij en de kliniek dat ze financieel garant zouden staan voor de ingreep.

Op woensdag werd ik gebeld of ik donderdag kon komen voor het onderzoek. Erna zou ik  een nachtje moet blijven. Hoezo “een state off the art” ? Dit is formule 1 gezondheidszorg!! Nog nooit heb ik op een beeldscherm mijn hart, als het ware gedrapeerd met donkere bewegende pieren, zien kloppen. Ik heb wel eens wat leukers op een scherm gezien. Na een half uurtje zei de chirurg: “ I don’t see any blockades, you have a healthy hart, congratulations”  Pffff… pak van mijn hart!!

Torrevieja  (Spanje) 29 november 2016 (37.58.3 N 00.41.2W)

Geef ons een (reis) doel, en we vinden het wel een uitdaging om er heen te gaan. Of het nu op de fiets naar Maurik is om daar een ijsje te eten of om naar de familie in Australië te zeilen? Het  maakt ons niet uit.

Ina & Ruud, zeilvrienden uit Lemmer, overwinteren al jaren op de Canarische eilanden. Zou het nou niet een leuk idee zijn om hun daar met een bezoek te verrassen?

Nou, het werd een weer een soort “Streef dagtocht”  Met de bus van Torrevieja naar Madrid, zes uur door een prachtig landschap. 2 nachtjes in Madrid, een waanzinnige mooie stad waar je platvoeten van krijgt. Vliegen naar La Palma en daar met 3 verschillende bussen over het eiland tot we eindelijk in Puerto Naos waren.

Kijk, daar zitten ze op hun balkonnetje, Oehoe Ina!! Krijg nou wat… Het was een heerlijk weerzien.

La Palma is het meest westelijke eiland van de Canarische eilanden. Eigenlijk is het een grote vulkanische klip van 726 km². Er wonen ongeveer 90 duizend Palmeros en … het is er altijd voorjaar. Waar leven ze van? 

Bananenteelt, uiteraard met een vorstelijke EU steun. De export van de Malvasia wijn. Een soort dessertwijn waarvan in een medisch standaardwerk uit de 17e eeuw staat vermeld: “Het maakt het gemoed licht, kalmeert een zwakke maag en stimuleert het hart.” Je snapt het al: dit wordt mijn lijf drank!!

En natuurlijk het toerisme. Om dit extra te stimuleren is de BTW maar ….7%. Uit eigen ervaring: dit maakt het terras bezoek wel heel toegankelijk!!

In de week dat we er waren kregen we natuurlijk de mooiste plekjes te zien en hebben we samen prachtige wandelingen gemaakt over de grillige geërodeerde randen van de Caldera de Taburiente, een enorme krater met een doorsnee van 9 km.

En natuurlijk mochten we Roque de los Muchachos (2426 mtr.) met op de top de Telescoop Observatorio Astroffico, niet missen. Hier staan enorme teletoeters die het universum afspeuren. Daarom heeft la Palma ook een bijzondere “Lichtwet”  Daarin staat dat straatlantaarns, lichtreclames en zelfs verlichting tijdens volksfeesten niet naar boven mogen schijnen. Zodat de boys in het Observatorio er geen last van hebben bij hun waarnemingen. Maar .. na ik weet niet hoeveel haarspeldbochten, Ruud kreeg er bijna dikke armen van, zagen we, naarmate we steeds hoger kwamen, steeds minder. De display in de auto zei dat het buiten 3 graden was!!!! Laat ik nu net niet mijn thermo ondergoed aan hebben!! We zagen geen hand meer voor ogen door de dikke natte koude nevel. Vanochtend bij ons vertrek zagen we nog mensen in zee dobberen!! Wat een contrast op zo´n klein eiland!! Geweldig!! 

Dus voor de goede orde: het beeld op bovenstaande foto hebben we dus nooit gezien!! Wat we onderweg wel lazen op bijna elk bushokje: Guagua ???  Dat zoeken we Op. 

In het begin van de 20e eeuw werden er Amerikaanse autobussen (Wagons) in gebruik genomen op Cuba. Maar het woord Wagon, daar hadden de Cubanen moeite mee en het werd verbasterd naar Guagua. De emigranten, waarvan vele Palmeros, die daar werkten in de sigarenindustrie, namen de term mee terug naar hun eiland, vandaar.

Het was een heerlijke week samen, met prachtige wandelingen, heerlijk eten, wat te denken van: gegrilde geitenkaas met vijgen en amandelen met daarover een honingsaus, zwemmen en natuurlijk van heel veel bijkletsen!!

La Palma is La isla bonita!!  Als je van een actieve vakantie houdt, is het een aanrader!

Vrienden jullie zijn weer helemaal bij.

Hasta luego

Carla & Han

a/b Esperanza