15 Augustus: op de oude groepsapp van de Elfstedentocht komt ineens de vraag of er liefhebbers zijn voor de IJsselregatta op 13 september. De IJsselregatta is een 'roei-evenement met wedstrijdkarakter' over 17 kilometer op de rivier de IJssel tussen Zutphen en Deventer. En drie dagen later hebben we een compleet team (Bas, GijsJan, Hans en Rinke), nu nog een stuur die 4 losgeslagen heren aan kan en dan kunnen we gaan trainen. Die stuur hadden we snel gevonden, Marlies , vol enthousiasme wil ze ons graag sturen.

Trainingsprogramma

Dus we kunnen flink van start met het trainingsschema, we hebben nog een maand dus dat moet goedkomen. Helaas is Rinke de spelbreker, hij moet weer eens op vakantie en komt pas begin september terug. Vol goede moed gaan de overige teamleden in trainingskamp op de Lek en zal Rinke zijn trainingen doen op het vakantie adres. Gelukkig konden we nog 1 week van tevoren met z’n allen trainen waarvan zelfs 1 dag voltallig. Natuurlijk hadden we ook nog de Batavierentocht de dag voordien dus konden we lekker de spieren los roeien.

Relaxed begin

De dag van de IJsselregatta begon goed, met een heerlijk zonnetje vertrokken we naar Zutphen waar de start zou plaatsvinden. Daar aangekomen snel een kop koffie (O ja GijsJan en Hans, wij hadden er al eentje op in de auto) en vervolgens de boot afladen en naar het weiland gedragen waar we werden opgewacht door een stel lieftallige dames en als ik goed geïnformeerd ben waren het Berta 1, 2, 3…

Net op tijd klaar voor de start

Al snel kwam de keuringmeester om onze boot te inspecteren. Aangezien we in een verkeerde categorie ingedeeld waren, boordroeien in plaats van scullen, probeerden wij de keurmeester van ons probleem mede lotgenoot te maken. Echter in plaats van te begrijpen dat het niet prettig is om niet tussen je concurrenten te starten volgden de woorden; “waar is het zwemvest”. Zwemvest? O nee dat hebben we niet meegenomen. Gelukkig kregen we 20 minuten om iets te bedenken en dus hebben we GijsJan op ontdekkingsreis gestuurd en brachten wij snel de Botenwagen naar Deventer om nog net op tijd weer in Zutphen te arriveren. Inmiddels had GijsJan een zwemvest geregeld en hadden we ons rugnummer, nummer 90. Nummer 90? Er zijn toch maar 62 deelnemers? Rugnummer 59, ons eigenlijke nummer was kennelijk enkel voor skiffers en er was er dus maar 1 in plaats van 2. Als laatste nog even snel de voetenboorden stellen en dan instappen. Ai waar is de bout om het voetenboord vast te zetten van Hans? Waarschijnlijk tijdens het transport losgetrild en ligt er nu ergens tussen Culemborg en Zutphen een boutje. Gelukkig kon de roeivereniging Isala ons wederom uit de brand helpen en konden we van start met een picco bello boot. Alleen nu nog de vraag; wanneer starten we nu precies, als 59ste of toch helemaal achteraan? Dat laatste was dus het geval.

De IJssel: een kunst apart

De start vond plaats in de Marshaven van Zutphen en aangezien de wedstrijd een tijdrace is werd er om de 15 seconden met een vliegende start gestart. De IJssel is een schitterende bochtige rivier waar een flinke stroming zou kunnen staan. Doordat de tocht stroomafwaarts is kunnen er flinke snelheden behaald worden. De snelste ploegen varen de tocht binnen het uur. Vooraf hadden we (Hans) flink zitten rekenen welke 500 meter tijden bij welke stroomsnelheden behoorden en wat we minimaal moesten roeien om binnen het uur over de finish te komen. Onze verwachting was dat er een stroming zou staan van ca 6 km/u, helaas was het slechts 4 km/u dus werd het spannend of we binnen het uur in Deventer zouden zijn. Ondanks de stroming is het water van de IJssel met rustig weer zo glad als een spiegel. Ook met een matig windje is de IJssel nog prima bevaarbaar. Alleen wanneer de wind precies tegen de stromingsrichting in staat, kunnen er lastige golfjes ontstaan, eigenlijk net als bij ons op de Lek. Verder kan ook scheepvaart aardige golven veroorzaken, waardoor er een belangrijke taak weggelegd was voor de stuur, Marlies.

Zeer vlakke race

Onze start ging flitsend en al snel hadden we de eerste deelnemers in het achterveld ingehaald. Onder constante aanmoedigingen van Marlies met steeds nieuwe aandachtspunten als, denk aan de whoesh, gelijke uitpik, gelijke inpik, lekker op de benen en niet gehaast, roeiden we de eerste 9 kilometer een zeer vlakke race met een constant tempo van 23 slagen per minuut en 500 meter tijden onder de 1 minuut 50. Na 12 kilometer werd de A1 gekruist en nog eens  3 kilometer verder voeren we langs het oude stadsfront van Deventer. Nog steeds in hetzelfde tempo en dezelfde snelheid. Dan moesten de tanden nog even op elkaar voor het laatste stukje naar de finish bij R&ZV Daventria. Door wat verwarring, want  was de tocht nu 17 of 18 kilometer zetten wij zo’n 300 meter voor de finish nog even flink aan en met de laatste krachten persten we er met zijn allen een sprint uit om vervolgens moe maar voldaan de kant op te zoeken bij Daventria.

Blik! Voor een uurtje...

Tijdens de prijsuitreiking bleken we een tijd neergezet te hebben van 1 uur, 2 minuten en 40 seconden. Goed voor blik!! Ja zeker we hadden blik, voor een uurtje. Helaas kwam GijsJan tot de ontdekking dat we Blik hadden gewonnen in de categorie Boordroeien. In ons eigen veld waren we 7de. Maar wel 7de na correctie, qua ongecorrigeerde tijd waren we in ons veld wel de snelste. We hebben dus heel even kunnen proeven van de smaak van blik, maar helaas zijn ze op weg naar de werkelijke winnaars.

Marlies, namens ons alle hartelijk bedankt voor je inzet en je fantastische bijdrage!!

En voor de heren Helling 1, tijdens de Lingebokaal hebben jullie er een concurrent bij!!

GijsJan, Hans, Bas, Rinke en Marlies (Heren Helling 2)