Ooit gehoord van de SilverSkiff? Geen idee! Op de vraag of ik meewilde naar deze skiffwedstrijd in Turijn, hoefde ik niet lang na te denken. Ja leuk avontuur! Een wedstrijd over 11 km op de Po, met halverwege een keerboei. Oftewel zo snel mogelijk heen en weer naar Beusichem. Moet lukken. En hoe. Ik mocht op een echt podium een echte bronzen medaille in ontvangst nemen. Een unieke belevenis!

Samen met Anneloes Russel en Thresky Poorter van de ARZV uit Alkmaar reisde ik af naar Turijn. Op het vliegveld kwamen we al andere Nederlandse roeiers tegen die allemaal dit italiaanse avontuur opzochten. In totaal 21 roei(st)ers uit Nederland namen er deel aan deze wedstrijd. De skiffjes waren een dag eerder vertrokken met een grote botenwagen. Vrijdag en zaterdag waren twee schitterende zonnige dagen, waarop we het parcours op de Po konden verkennen. Met een prachtig uitzicht op de besneeuwde Alpen roeiden we richting de keerboei halverwege. Een paar keer op volle snelheid het keren geoefend wat toch lastiger was dan ik had gedacht. De Po deed overigens zijn naam eer aan, want hij was behoorlijk vies. Veel drijvende zooi waaronder grote boomstronken, plastic flesjes en zelfs een winkelwagentje. Opletten dus!

De dag van de wedstrijd, zondag 9 november, waren we er allemaal klaar voor. Althans, voor zover je kon bedenken. Want hoe ik deze afstand zou roeien, geen idee. Nog nooit gedaan en ook niet speciaal op getraind. Maar uitgaande van onze goeie prestaties op internationaal niveau bedachten Anneloes en ik dat een top 5 plek toch haalbaar zou moeten zijn. Dus niet gegokt ook niet gewonnen. En dus met lekker tempootje 27 van start. En wonderbovenwonder vloog ik in Philomene over de Po. Gedurende 3 km kon ik de ene na de andere skiffeuse inhalen. Dat gaf een lekker gevoel. Vervolgens was het rustig en zelfs wat eenzaam de rest van de afstand. De enige bootjes die voorkwamen waren aan de andere kant van de boeilijn. De laatste km voor het idee toch nog maar alles uit de kast. En dat was m, de 11 km. Sneller en makkelijker voorbij dan ik ooit had gedacht. In 51 minuten en 20 seconden, op slechts 17"van de winnaar Anneloes en 7"van de Engelse die als 2e eindigde. Had ik toch nog wat meer uit de eindsprint moeten halen... Voor de volgende keer!

De middag was een groot 'We are the champion' festijn. Met een podium en een omroeper werden alle winnaars van de categorieën senioreh met wereldkampioenen tot veteraan een voor een op het podium gehuldigd. Geweldig. Met een fantastische score voor de Nederlandse deelnemers. Maarliefst 12 van de 21 kwamen op het podium. Tevreden en gezellig sloten we ons avontuur af in een heerlijk italiaans restaurant met een aantal andere deelnemers. Ondertussen plannen maken voor nieuwe buitenlandse avonturen! En: volgend jaar weer :)

Bekijk hier de foto's.