Mag het ook een onsje minder?

Volgende keer even wachten met drinkyoghurt als ontbijt! Helaas 2 ons te zwaar om bij de lichte roeisters het blik binnen te halen. Maar dat doet de pret niet drukken. Het was fantastisch om de Skiffhead te varen op de Amstel. De pittige trainingswinter op de Linge, betaalde zich uit in, een 2e plek bij de 12 lichte en zware roeisters van 50 jaar en  7e plek van de 39 overall, dik tevreden! Lees hier verder voor het hele artikel en bekijk een filmpje van de inhaalrace.

Blijft bijzonder

Hoe bijzonder toch om met zoveel skiffeuses zondagochtend vroeg om 10:30 uur aan de start te liggen bij Ouderkerk aan de Amstel. Allemaal dames van 27 tot 65 jaar die de hele winter, meer of minder, getraind hebben en het avontuur op de Amstel aan gaan. Met een zuidwestenwind 5  een waar spektakel . In een weekend waarin de zomertijd in gaat en ik Judith om 6:45 uur (eigenlijk 5:45 uur) ophaal. Hoe bijzonder ook van Judith om mij wederom te begeleiden! Dank!!

Kleed u maar verder uit

Ik had bedacht om voor de eerste keer in mijn leven de kans te grijpen om te starten bij de lichte dames Veteranen (<59 kg) en wie weet dan wel blik te halen. Om 7:30 uur was het moment daar dat ik op de weegschaal stond met een streng ogende meneer voor me, waar ik steeds meer kleren uit moest trekken. ‘Doet u dat horloge ook maar even af, misschien helpt dat’, zei hij. Maar nee, het mocht niet baten. De weegschaal bleef steken op 59 kg en 200 gram! Ai ai beetje naïef. Zware pasta dag van te voren, gewoon ontbeten met lekkere yoghurt en thee, nog super relaxed van de sauna, en tegen mijn gewoonte in niet naar de wc…tja. Ok, Dus zwaar!

Vroegere tijden herleven

Zeer verrassend was het om op de startlijst de naam van mijn oude jeugd dubbeltwee maatje te zien direct achter mij! Mijn jeugdtrauma… Terwijl zij met haar twee meter lange lengte op haar 19e Olympisch kampioen werd, roeide ik als ‘kleintje’ nog wat competitiewedstrijden. Voor ons allebei was het na 25 jaar een comeback in de skiff. Bijna vertrouwd.

Drukke inhaalrace

Ik had verwacht een eenzame race te varen achter in het veld. Maar niets was minder waar. Mn jeugdmaatje verdwaalde hopeloos op de Amstel en was ik al snel uit het zicht. Na een soepele start belandde ik in een drukbezette grote bocht waar wel 5 skiffjes tegelijk doorheen wilden. Helaas kon ik geen binnenbocht claimen, maar gelukkig was mn concurrente zeer bedreven en stuurde zij haar skiffje scherp door de bocht, zodat wij zij aan zij de kortste route konden nemen. Na zo’n tussensprintje snel weer op zoek naar de ontspanning want het was nog 5 km! Op de rechte km naar de Rozenoordbrug bemerkte ik een ‘irritante’ dame voor me die steeds voor me ging roeien. Vlak voor de brug kon ik haar inhalen en zag dat het mijn concurrente van het eerst uur was. Ook na de Rozenoord weer in de ontspanning en op naar de Omval. Even moeizaam glimlachen naar de fotograaf en op naar de Berlagebrug. Weer een skiffeuse voor me die geen ruimte gaf, moest zelfs laten lopen om vervolgens met een sprintje onder de brug door te gaan. Op naar de finischlijn bij de Hoop. Wauw, wat een energie en wat een voldoening. Heerlijk om zo een race te kunnen varen!

Uitslagen: zie www.skiffhead.nl en kijk voor filmpje inhaalrace grote bocht hier.